تأثیر هیجانی موسیقی بر فشارخون و ضربان قلب در افراد مبتلا به فشارخون اساسی بر اساس ابعاد شخصیتی درون گرایی و برون گرایی

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر هیجانی موسیقی با دو ریتم مختلف بر فشار خون و ضربان قلب بیماران مبتلا به فشار خون بالای اولیه براساس ابعاد شخصیتی درون­گرایی و برون­گرایی انجام شد.113 نفر از بیماران مرد مبتلا به فشار خون اساسی مراجعه­کننده به بیمارستان شهید مدنی شهرستان تبریز، مقیاس تجدیدنظر شده neo-ffi فرم کوتاه را تکمیل نمودند و پس از احراز نمره مورد قبول در دو گروه درون­گرا و برون­گرا (هر گروه 30 نفر و مجموعاً 60 نفر) طبقه­بندی شدند (دامنه سنی 50-31 و میانگین 42 سال). در مورد گروه­ها، دو نوع موسیقی با دو ریتم آرام و تند در یک جلسه با فاصله زمانی نیم ساعت بین دو نوع موسیقی، اعمال شد. میزان فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب آزمودنی­ها قبل و پس از ارائه موسیقی اندازه­گیری و ثبت گردید. برای تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.نتایج نشان داد که بیماران برون­گرا کاهش بیشتری را در فشار خون سیستولیک نسبت به بیماران درون­گرا بعد از ارائه موسیقی با ریتم آرام به­دست آوردند و به­عبارتی هنگام ارائه موسیقی با ریتم آرام فشارخون سیستولیک بیماران برون­گرا نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه کاهش بیشتری داشت. با اینکه موسیقی با ریتم تند بر روی شاخص­های فیزیولوژیکی موثر بود اما باعث به­وجود آمدن تفاوت­های معنی­دار در دو گروه نشد. بر اساس نتایج به دست آمده می­توان گفت که بیماران درون­گرا عواطف منفی بیشتری نسبت به بیماران برون­گرا تجربه می­کنند و این عواطف مـنفی باعث به­وجود آمدن تغییر کـمتر در فشارخون این بیماران نسبت به بیماران برون­گرا می­شود.